تاریخچه زایلین‌ها

زایلن برای اولین بار در سال 1850 توسط شیمی‌دان فرانسوی، آگوست کاهورس (1813-1891) جداسازی و به عنوان یکی از اجزای قیر چوب کشف شد.

خصوصیات زایلین

خصوصیات شیمیایی و فیزیکی زایلن با توجه به ایزومرهای مختلف آن متفاوت است.

نقطه ذوب این ایزومرها از 47.87- درجه سانتی‌گراد (54.17- درجه فارنهایت) برای متا-زایلن تا 13.26 درجه سانتی‌گراد (55.87 درجه فارنهایت) برای پارا-زایلن متغیر است.

معمولاً نقطه ذوب پارا-زایلن بسیار بالاتر است زیرا بسته‌بندی بیشتری در ساختار کریستالی دارد.

نقطه جوش هر ایزومر در حدود 140 درجه سانتی‌گراد (284 درجه فارنهایت) است. چگالی هر ایزومر حدود 0.87 گرم بر میلی‌لیتر است، بنابراین چگالی کمتری نسبت به آب دارد.